Antalya’da 7 yıldır diyalize girerek hayatını sürdüren 27 yaşındaki kadının hayatı saat 03.00’te çalan bir telefonla tamamen değişti. Kadavradan bağışlanan böbrek genç kadına nakledildi. Böbrekleri iflas edince hayatının çok zorlaştığını belirten kadın, “Hala alışamadım normal hayata. ‘Ömür boyu makineye bağlı mı olacağım’ diyordum. Dua ediyorum bana organını bağışlayana” dedi.
Antalya’nın Kumluca ilçesinde ikamet eden Filiz Dönmez’e (27), 2018’de mide bulantısı ve kusma şikayetiyle gittiği hastanede kronik böbrek yetmezliği teşhisi konuldu. Durumu ağırlaşınca 3 ay hastanede yatarak tedavi gören Dönmez, böbrekleri “iflas edince” diyalize girmeye başladı. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisat Bölümü’nde üçüncü sınıfta okuyan Dönmez’e doktorları hastaneye yakın olması gerektiğini belirtince misafir öğrenci olarak Akdeniz Üniversitesine geçiş yaptı.
BABASINI BEBEKKEN ANNESİNİ DE YAKIN ZAMANDA KAYBETTİ
Zorlu diyaliz ve hastane sürecine rağmen üniversiteyi bitirip, girdiği sınavı kazanarak kamuda çalışmaya başlayan Dönmez, 7 yıl boyunca nakil olmayı bekledi. Donör olmak için tahlil veren annesine kanser teşhisi konuldu. Bebekken babasını kaybeden Dönmez, bir yıl önce de annesini karaciğer kanserinden kaybetti.
BİR TELEFONLA HAYATI DEĞİŞTİDonör için gönüllü olan dedesine de kronik kalp yetmezliği teşhisi konulunca genç kadın, kadavra nakil listesine alındı. Diyalize giren Dönmez’in hayatı saat 03.00’te çalan telefonla değişti. Antalya’daki Yaşam Organ Nakli Merkezi’ne çağrılan Dönmez’e, kadavradan bağışlanan böbrek, merkezin müdürü Prof. Dr. Bülent Aydınlı başkanlığındaki ekip tarafından nakledildi. Yeniden yaşama sarılan Dönmez, böbrekleri “iflas edince” hayatının zorlaştığını, makineye bağlı yaşamak zorunda kaldığını söyledi.
“HALA ALIŞAMADIM NORMAL HAYATA”
Sağlık sorunlarına rağmen üniversiteyi tamamladığını belirten Dönmez, şöyle devam etti: “Bir gün organ çıkacağını hiç beklemiyordum. Gece 03.00’te aradılar. Üç hasta daha vardı, bana uyumlu çıktı. Yedi senedir diyalize o kadar çok alışmışım ki nakilden sonra hangi gün diyalize girecektim diye bakıyorum. Diyaliz alırken yemeklerde kullandığım ilacım vardı, onu unuttum diye tedirgin oluyorum. İleri tarihte programım olduğunda ‘o gün diyalizim var mı’ diye bakıyorum. Çünkü benim normalim böyle olmuştu. Hala alışamadım normal hayata. ‘Ömür boyu makineye bağlı mı olacağım’ diyordum, gece çalan telefonla tüm hayatım değişti. Diyalize bağlı yaşamak zor. Dua ediyorum bana organını bağışlayana. En büyük sevap, bir insanın hayatını değiştiriyorsunuz, onu makineye bağlanmaktan kurtarıyorsunuz.”
“UZUN ZAMANDIR İDRARA ÇIKMIŞ, NEREDEYSE UNUTMUŞ”
Prof. Dr. Bülent Aydınlı da 30 binin üzerinde organ bağışı bekleyen hasta bulunduğunu ve bağışların yeni hayatlar için önemli olduğunu ifade etti. Filiz Dönmez’e beyin ölümü gerçekleşen kişinin bağışlanan böbreğini naklettiklerini anlatan Aydınlı, “Operasyon başarılı geçti, böbrek fonksiyonları normal insanların seviyesine düştü. Bize sürekli ‘diyalize gitmem gerekiyor’ diyor. Artık diyalize girmeyeceğine inandıramadık. Çok uzun zamandır hiç idrara çıkmamış, bunu da normal karşılayamadı. Neredeyse unutmuş. Hastamız nakille normal hayatına dönmüş oldu.” diye konuştu.
