Keşke son kez sarılabilseydim: Gazze’nin yetimlerinde baba özlemi

Çocukluklarını güven ve huzur içinde geçirmeleri gereken Gazzeli yetim çocuklar, barınmadan gıdaya kadar en temel ihtiyaçların bile karşılanamadığı zorlu bir yaşam mücadelesi veriyor. Çadır kentlerde, yıkıntılar arasında büyüyen yetimler, savaşın yıkıcı etkileriyle her geçen gün daha fazla yüzleşiyor. Ramazan ayının 15’inci günü olan Dünya Yetimler Günü’nde, Gazze’deki yetim çocukların yaşadığı trajik koşullar bir kez daha gündeme geldi.

İsrail’in saldırıları sonucu yetim kalan çocukların sayısı her geçen gün artarken, bu durum yalnızca bireysel trajediler değil, aynı zamanda Gazze’nin geleceğini tehdit eden bir toplumsal felakete dönüşüyor. Resmi verilere göre, İsrail’in saldırıları sonucu Gazze’de en az 36 bin 569 çocuk yetim kaldı. Bu rakam, savaşın bölge halkı üzerindeki yıkıcı etkisini ve nesiller boyunca sürecek travmaları gözler önüne seriyor.

Gazze’de sağlık ve eğitim sisteminin çökmesi, altyapının büyük ölçüde tahrip olması ve insani yardımların engellenmesi, yetim kalan çocukların hayata tutunmasını daha da zorlaştırıyor. Babası ve kız kardeşini İsrail saldırısında kaybeden 12 yaşındaki Ahmed Benat “En büyük üzüntüsünün babasını son bir kez bile görememek” olduğunu, “Babam şehit oldu ve biz onu son kez göremeden defnettiler. Keşke babama son kez sarılıp uğurlayabilseydim. Bu acıyı ömrüm boyunca içimde taşıyacağım” sözleriyle dile getiriyor.

Tala isimli Filistinli küçük kız çocuğu da İsrail saldırısında babasını ve iki kardeşini kaybetti. Saldırı anında yaşadığı korkuyu unutamadığını anlatan Tala, “Dedemin evindeydik, birden bomba yağmaya başladı. Enkaz altında saatlerce mahsur kaldık. Ben yaralı olarak kurtuldum ama babam ve iki kardeşim şehit oldu” dedi. Filistinli çocukların tek isteği, dünyanın kendilerine sahip çıkması ve İsrail soykırımından koruması.